عربستان، کشوری که از روز تولد محمد(ص) آخرین فرستاده خداوند بر روی زمین به نوعی بر سر زبان ها بوده است تا کنون. بیش از ۱۴ قرن این کشور در پرمناقشه ترین منطقه جغرافیایی قرار گرفته و از آنجا که دارای یک نظام پادشاهی سلسله مراتبی بوده است و دین بیش از آنکه در دل ها باشد بر در و دیوار و ظاهر و اکناف شهرها و مردم هویدا بوده لذا سخت گیرانه ترین قوانین به لحاظ فرهنگی و سیاسی و آزادی های اجتماعی نیز در این کشور وضع می شده است. جامعه عربستان از نگاه جامعه شناسان یک جامعه سیاه و سفید است هماهنگونه که مردان لباس یکپارچه سفید و زنان لباس یکپارچه سیاه می پوشند مولفه های دینی و فرهنگی و مذهبی نیز توسط مفتی های عمدتا وهابیت به همین اندازه سیاه و سفید معنا می شود. اما این روزها و پس از فوت ملک عبدالله پادشاه نسبتا محافظه کار عربستان ملک سلمان زمام امور را در دست گرفته و فردی را جانشین خود قرار داده که آنچه از ظواهر امر مشخص است مملکت گردان این روزهای سرد و تاریک عربستان شده است. بن سلمان بیش از هر وقت دیگری در محافل رسانه ای دنیا دیده می شود و اظهارات و موضع گیری های او در قبال تحولات منطقه و داخل خود عربستان، پادشاه جوان آینده این کشور را بیش از پیش مورد توجه قرار داده است.
اما بن سلمان چندی است که با رفع برخی محدویت های فرهنگی از جمله رانندگی زنان، برگزاری کنسرت های مشترک و به تازگی رفع ممنوعیت سینما بعد از ۳۵ سال بیم ها و امیدهایی را فرا روی جامعه عربستان قرار داده است. بیم هایی مبنی بر اینکه شاید این گونه اعمال او در واقع پزی است مدنی در راستای کاهش فشارها و انتقاداتی که جامعه غرب در قبال محدویت های قرون وسطایی عربستان داشته است و او با اصلاح چنین رفتارهایی در تلاش برای کسب وجهه مدنی در میان مردم غربی است تا بتواند خودی نشان دهد و بعدا که آب ها از آسیاب افتاد دوباره وضع به روال سابق برگردد یا اینکه فشار از داخل خود عربستان و کسب محبوبیت در میان مردم ناراضی این کشور است که سالهاست در یک دیکتاتوری تمام عیار گرفتار آمده اند. نه از آزادی های سیاسی و مذهبی و فرهنگی خبری بوده و نه از تلاشی در برقراری روابط حسنه بر پایه صلح و دوستی با جوامع دیگر خاورمیانه. چه آنکه این کشور چندی است با کاشت بذر کینه و نفرت و پراکنی آن در منطقه همواره بر طبل جنگ و جدال می کوبیده و مخاصمه را بر دوستی و مدارا ترجیح می داده است.