تشیع علویست یا صفوى ؟

علت نام گذارى شیعه، در سخنان رسول خدا به روشنى هویداست، در اغلب انها امده است به واژه هاى مختلف که همه انها نشان مى دهد شیعه یعنى پیروان على علیه السلام.وتاپیش از انقلاب ایران کسى انگى به شیعه نزده بود.

برخى تند روهاى اهل سنت براى اینکه نشان دهند شیعه عرب نیست، تشیع را فارسى ذکرکردند، و واقعیتهاى فراوانى را نادیده گرفتند.

از جمله ان واقعیتها فارس بودن تمامى دانشمندان اهل سنت است، مثلا: بخارى صاحب کتاب صحیح بخارى، مسلم، و….

درحالیکه قریب به اتفاق دانشمندان شیعه عرب هستند، واگر بعضى انها در ایران زندگى کردند، باز هم عربهائى بودند که در اثر ستم سردمداران بنى امیه ویا بنى عباس، از مناطق خود اواره شدند وبه ایران وهند واطراف انها پناه بردند.

در زمان صفویه ودر اثر اشتباه علماى اهل سنت، مذهب رسمى ایران تغییر جهت داده واز سنى چند اتشه به شیعه تبدیل شد، وعلماى ان وقت شیعه بادولت همکارى کردند ومشکلات کشور را سامان بخشیدند، واز وجود دولت براى نشر کتابهاى دانشمندان شیعه کمک گرفتند.

کارى که اهل سنت از بدو تاسیس تاکنون به ان عمل مى نمایند.

اما انگ گذاران این کار دانشمندان شیعه ایران را عیب شمرده وتشیع را صفوى نامیدند.

سالهاى اخیر دوران سلطنت پهلوى چند استادنماى دانشگاهى در دانشگاههاى ایران پیش خورده ان انگ گذاران را دوباره برسر سفره خود گذارده وتشیع را بر دوقسمت تقسیم نمودند.

اینان روحانیون غیر انقلابى را از روحانیون انقلابى جداساخته وبانام تشیع علوى(انقلابى) وتشیع صفوى(غیر انقلابى) در اذهان دانشجویان ان روز جاى دادند، ودر واقع انگ هائى که برخى اهل سنت برتشیع گذارده بودند را دوباره در اذهان عمومى جاى دادند.

رفته رفته اغلب حوزه ها دولتى شدند، ولى انگ تشیع صفوى برمذهب ماند، وچون کسى مدافع تشیع نیست، لذا این تقسیم درجامعه ماند.