بیانیه سازمان جهانی دیدبان حقوق شیعیان در خصوص اضمحلال سده های قدرت

سازمان جهانی دیدبان حقوق شیعیان،با نگاهی به تاریخ چند دهه ی گذشته و روند رو به تغییر مبارزه بر ضد دیکتاتوری ها و خودکامگی ها و همچنین احقاق حقوق شهروندان در سراسر جهان از مبارزات علنی و به همراه سلاح، به روند آرام تر و با استفاده از تکنولوژی های روز از جمله قدرت اینترنت و رسانه های ارتباط جمعی، بیانیه ای صادر کرد که بخشی از آن به شرح زیر است:

در طول ماه ژوئن، به طور متوسط در هر روز پنج تن از شیعیان به خاطر اعتقاداتشان جان خود را از دست دادند. باید توجه داشت که این آمار فقط شامل گزارشاتی می شود که تنها از شش کشور به سازمان جهانی دیدبان حقوق شیعیان رسیده است. متأسفانه در دهه گذشته، موارد اقدامات علیه شیعیان هر روز بیش از پیش بوده است که برخی از این موارد در اخبار و رسانه ها به گوش می رسد.

یکی از دلایل این امر ممکن است تلاش بیشتر اقلیت ها برای شناساندن خود از طریق رسانه های امروزی در سطح جهانی باشد. ارتباطات سریع و آسان، مخصوصاً از طریق اینترنت این امکان را برای اقلیت ها فراهم آورده است تا تلاش های خود را مضاعف کنند. از این روست که اقلیت های ده درصدی در گذشته، امروز می توانند انعکاس پنجاه درصدی از جامعه خود داشته باشند. همچنین، بستر اینترنت سبب شده است تا اقدامات ضد انسانی و خلاف حقوق بشر توسط کشورهای مختلف مخفی نماند. امروزه زمانی که یک کشور در درون مرزهای خود اقدامی علیه انسانیت مرتکب می شود، خود را در مواجهه با منتقدان جهانی می بیند. علی رغم محدودیت های اینترنتی توسط اغلب دولت های ضد شیعی، تأثیر وسیع امواج تکنولوژی بر روند کمپین های حقوق بشری در دهه های اخیر را نمی توان نادیده گرفت.

آقای توبی متیسون، نویسنده کتاب «سعودی ها: تشیع، مخالفت و فرقه گرایی» در این خصوص متذکر شده است که برای ثبت و ضبط درگیری های سیاسی و ناآرامی های اجتماعی نیازی به سفر به کشورهای جنگ زده نیست، بلکه می توان به راحتی به جمع آوری اطلاعات مناطق جنگ زده از دریچه تلویزیون و سایر رسانه های اجتماعی پرداخت.

در کنار پوشش خبری درگیری ها، پیشرفت های ارتباطی به مرور، به تشکیل تلاش های مشترک برای ایجاد برابری منجر می شود. در جریان خیزش عربی، جامعه جهانی شاهد خیزش ملت هایی بود که رژیم های حاکم بر خود را تغییر دادند. در آن زمان، اطلاع رسانی وسیع و گسترده از این خیزش ها باعث شد تا تک تک اعضای جامعه جهانی خود را از نزدیک درگیر این رخدادها ببینند. امروزه ما اطلاعات دسته اول را در کمتر از چند دقیقه دریافت می کنیم.

چنین دخالت های مردمی اجازه داد که نزاع های بین المللی به نقاط دائمی در تاریخ جهانی تبدیل شود. اطلاع دقیق از اعمال ضد انسانی به ما این توانایی را داد تا سازمان های بزرگ سیاسی را در مباحث دیپلوماتیک مورد مؤاخذه قرار دهیم و از ملت هایی که از دموکراسی در یک کشور حمایت و در کشوری دیگر با آن مبارزه کردند انتقاد کنیم.

در کنار مشارکت بین المللی، اینترنت سبب آگاهی داخلی نیز شد. در موضوع کشورهای خلیج، شیعیان مسلمان خود را به عنوان گروهی از شهروندان جهانی معرفی کردند و سپس این توانایی را در خود گسترش دادند تا اقدامات ضد شیعی در کشورهای خود را در سطح جهانی برملا سازند. اگرچه برخی از کشورهای خلیج دسترسی به اینترنت را محدود کرده و اقدامات از این دست را با مجازات های سخت روبرو ساختند ولی سانسور کامل اینترنت همواره تلاشی بیهوده است.

همچنین اقوام و گروه هایی که به حاشیه رانده شده بودند همچون شیعیان پاکستان که در مناطق استراتژیک این کشور ساکن هستند از منابع و فرصت های پیش روی خود در منطقه آگاه شدند.

درگیری در این مناطق نه تنها ثبات کشورها را از بین می برد بلکه آنها را در برابر قدرت های خارجی و در منطقه آسیب پذیر می گرداند. به طور مثال، برخی از گروه های شیعیان از تدفین کشته شدگان اقوامشان در حادثه های تروریستی سر باز زدند تا بدین وسیله اعتراض خود را نسبت به ضعف عملکرد دولت خود نشان دهند. چند روز بعد، نخست وزیر به این منطقه سفر کرد تا با این گروه کوچک شیعیان دیدار و به اعتراضات آنها از نزدیک گوش کند. این اتفاق در حالی افتاد که کشورهای همسایه تهدید کرده بودند که مبادلات تجاری با این کشور را قطع خواهند کرد. ارتباطات مجازی سبب شده بود تا این گروه کوچک شیعیان به قدرت اعتراض و اقناع سازی خود پی ببرند.

با گذر زمان، عدم نیاز به استفاده از سلاح علیه دیکتاتورها بیش از پیش نمایان می گردد. اگرچه هنوز عده ای بر این باور هستند که به دست آوردن عدالت و برابری از طریق رسانه و تکنولوژی یک خیال خام است، ولی کمپین های گسترده اینترنتی ثابت کرده اند که گستره و وسعت بیشتری را تحت تأثیر قرار داده اند. پوشش های خبری شبکه های اجتماعی اگرچه نتایج سریعی به دنبال نداشته است ولی این امکانات بدیع به مرور زمان مرزهای محدود کننده را کنار می زند و به نسل بشر این اجازه را می دهد تا نیروهای خود را علیه نیروهای زشت و بد متحد گرداند.

رسانه های ارتباطی مدرن این امکان را برای جوامع مردمی آماده می کند تا روایتی انسانی را از رخدادهای مهم جهانی ارائه دهند، روایاتی که بر اساس گستره وسیع مردم ثبت شده است و به هیچ جناح و تفکر سیاسی وابسته نیست.